Silikon vadisinin en başarılı kadının annesi olan Esther Wojcicki, çocuk yetiştirme konusunda kendi hayat tecrübelerini ve ebeveynlerin yaptığı hataları CNBC'ye yapılan bir söyleşiyle paylaşmış. Okumaya değer bir hikaye.

"İki başarılı CEO ve bir doktor büyüttüm - İşte ailelerin yaptığı en büyük hatalar."

“Ünlü” bir ebeveyn olmak ve ailenizi dergilerin kapağında görmek oldukça garip. Başarıları için tüm kredileri kesinlikle talep etmiyorum, ancak üçünün de başarılı, özenli ve yetenekli insanlar olduğu ortaya artık kesinleşti.

Susan, YouTube’un CEO’su; Janet, pediatri profesörü; Anne, 23andMe’nin kurucusu ve CEO’su. Hepsi ultra rekabetçi ve erkek egemen mesleklerin zirvesine yükseldiler.

Ebeveynler sürekli benden tavsiye ister. Bir anne, büyükanne ve eğitimci olarak onlarca yıllık deneyimim sayesinde, çocuklarımızın başarıya ulaşmasına yardımcı olacak birkaç temel değer belirledim.

Bu değerlerden biri nezaket ve ne yazıktır ki bazı ebeveynlerin çocuklarına öğretemedikleri bir değer.

Çocuklarınıza Karşılaştıkları Meselelere "Önem Vermeyi" Öğretin

Topluluğumuzu daha iyi hale getirmenin ve katkıda bulunmanın benim görevim olduğuna inanarak büyüdüm. Hala öyle hissediyorum. Herkes etrafta oturup konuşursa, hiçbir şey yapmaz. Ben her zaman bir oyuncuydum.

Bunların hepsi kızlarımı etkiledi, çünkü onlara topluma hizmet etmenin önemi hakkında ders verdiğim için değil - gerçekten onları önemsemediğim için etkilendiler.

Onlara eylemlerimle neler başarabileceklerini göstermeye çalıştım. O zamanlar çocuğun refahı üzerindeki derin etkisinin bir takım ilginç çalışmalarla teyit edildiği farkında değildim.

Toplumun Önemi

Küçük çocuklar için gönüllü olan gençler için 2013 yılında yapılan bir çalışmaya göre hem ruh hallerinin olumsuza evrilmesi hem de kardiyovasküler (kalp ve damar hastalığı) riski azaltmaktadır. 2016′dan itibaren yapılan bir başka çalışma, gönüllü çalışma yapan gençlerin yasadışı davranışlarda bulunma ihtimallerinin daha düşük olduğunu ve ayrıca 24 ve 34 yaşları arasında daha az mahkumiyet ve tutuklama yaşadıklarını tespit etti.

Fakat ebeveynlik söz konusu olduğunda kaçımız bunu düşünüyor? Kaçımıza katlanıyoruz ve çocuklarımıza davranışlarımızla toplumlarımız için nasıl mücadele ediyoruz? Kaç çocuk zamanımızın en büyük zorluklarını üstlenmeye ve katkıda bulunmanın bir yolunu bulmak için güçlenmiş hissediyor?

Söylemesi üzücü, ama daha çok çocuğun tamamen kendilerine odaklandığını fark ettim. Üniversiteye gitmek istedikleri yer, almak istedikleri tatiller, satın almak istedikleri şeyler. Bazen bir milleti ve narsist dünyasını eğitiyormuş gibi hissediyoruz ve helikopter ebeveynliğinin bu konuda büyük bir rol oynadığını söylemenin bir zorunluluk olduğunu sanmıyorum.

Amerikan İdeallerinin Hepsi Yanlış

Çocuklar, evrenin merkezi gibi hissederek büyüyorlar. Genç yetişkinler olarak, sadece kum ve bağımsızlıktan yoksunlar; dünyayı daha iyi bir yer haline getirebilecek sebepler üstlenmeye tamamen hazırlıksızlar.

Çok fazla mutsuz milyoner ve hatta bazı mutsuz milyarderlerle tanıştım. Birçoğu muhtemelen yönsüz çocuklar olarak hayata başladı.

Paraya odaklanma eğilimindedirler, çünkü onları mutlu edip yerine getireceğini düşünüyorlar. Amerikan fikri: Zengin ol, sonra hiçbir şey yapma. Sahilde otur. Pahalı bir akşam yemeği için dışarı çık. Las Vegas’a git. Ancak bu tür arayışlar insanları narsiste dönüştürür ve heyecan bağımlılığı sahibi yapar.

Burada Silikon Vadisi’nde birileri var gibi görünüyor, başkaları önünde kendileri için endişe eden insanlar. Topluluğun yararına öncelik vermezler, sosyal sebepler için savaşmazlar ve bir anlam ve yaşam amacı peşinde koşmazlar.

Sonuç olarak, genellikle izole ve depresyonda olurlar. Çok fazla mutsuz milyoner ve hatta bazı mutsuz milyarderlerle tanıştım. Birçoğu muhtemelen yönsüz çocuklar olarak hayata başladı.

Hizmete ve Amaca Öncelik Vermek

Neden ABD’de opioid (opiyat) bağımlılığı, depresyon ve intihar salgını olduğunu düşünüyorsunuz? Nasıl iyi yaşayacağımıza, kendimize ve başkalarına nasıl bakacağımıza dair doğru bilgiye sahip görünmüyoruz.

Para ve mal peşindeyiz. Hizmetin ve amacın peşinde koşan yok. Eğer bir amacımız varsa, kendimizi mutlu etmek için var. Ama bildiğim bir şey varsa, bu şudur: Başkalarına yardım etmek için bir şeyler yaparken, en mutlu olursunuz - hem de toplumun en faydalı bireyi olursunuz.

Aileniz benzer hikayelere ve hizmet edecek doğal bir dürtüye sahip olabilir. Dünyayı değiştirebileceğime ikna olmuş bir üniversite öğrencisi olarak tam olarak nasıl hissettiğimi biliyor olabilirsiniz. Ama ya yapmazsan? Kişisel başarıya odaklanmanız ve nereden başlayacağınızı bilmemeniz durumunda ne yapmalı?

Güzel haberlerim var: Çok zor değil. İhtiyacınız olan temel şey doğru tutumdur - kendinize ve çocuklarınıza karşı. Küçük başlayabilirsiniz. Topluluğunuzda bir saat boyunca gönüllü olun. Belediye meclis toplantısına gidin. Mahallenizi etkileyen bir sorunu araştırın. En azından oy verebilirsiniz.

Her yerde çözülmesi gereken bir sorun var, biri ya da bir grup destekleyecek ve şampiyon olacak. Bu gerçekten dünyada olmanın bir yoludur ve çocuklarımıza gelince, bu bakış açısını mümkün olduğunca erken şekillendirir.

Bu, Houghton Mifflin Harcourt tarafından 6 Mayıs 2019′da yayınlanan Esther Wojcicki’nin “How To Raise Successful People: Simple Lessons for Radical Results - Başarılı İnsanları Nasıl Arıtır: Radikal Sonuçlar için Basit Dersler” kitabından uyarlanmış bir alıntıdır.

Palo Alto Lisesi’nde Medya Sanatları programlarının kurucusu Esther Wojcicki , Creative Commons’ın başkan yardımcısı olarak görev yapıyor ve Google Öğretmen Akademisi’nin açılışında etkili oldu. 

Kaynak: https://www.cnbc.com/2019/05/08/i-raised-2-successful-ceos-and-a-doctor-here-is-one-if-the-biggest-mistakes-parents-make.html

Çeviri: Cüneyt Ali Mert