Sizinle ülkemizde pek bilinmeyen bir deneyimi paylaşacağım; Marshmallow Challenge.

Yarışma gruplarına 20'şer spagetti çubuğu veriliyor, bolca bant ve ip veriliyor ve birer de marşmelov. Bu marşmelovlar yerden ne kadar yüksekse, o grup kazanacak. Spagetti boyları 20 cm dolaylarında ve 20 adet aldığınıza göre 400 cm'ye kadar yolu var bunun değil mi? Sağlamlık gibi unsurlar sebebiyle ardışık birleştiremeyeceğimiz dikkate alınınca, yine 100 cm'den uzun olması beklenir. Oysa sonuçlar hiç de öyle değil!

Gruplar arasında bir sınıflandırma yapılırsa; koskoca profesörlerin olduğu gruplarda ancak 30cm kadar yükseğe ulaşılmış. Ancak akademik kariyer düştükçe marşmelovun yüksekliği artıyor. Lisans düzeyinde 60cm'yi geçiyor. Mimarlarda boy 100cm'ye yaklaşıyor.

Çocuklarda ise 100cm'nin altına inmiyor!

Bu deneyin anlatılmasından önce beni de bir grupla yarışa soktu bir dostum. Benim grubumda işletme doktorları vardı, sanırım bir de doçentimiz vardı. Aralarında tek cahil bendim. Şunu şöyle deneyelim dedikçe ben, reddedildim. O olmaz, bu tutmaz, dene dene 45cm kadar yükseltebilmiştik marşmelovu. Grupta aktif olsaydım kendimi dinletirdim ve 80cm'yi bulabilirdik rahatça. İkili yarışımızı yenmiştik, siz düşünün diğer grubun halini…

Sonuç neden farklı? Çünkü eğitildik. Eğitildikçe neyi nasıl yapamayacağımızı öğrendik.

Çocuklara kulak verilmesi gerektiğini ilk keşfeden insanlardan birisinin Hitler olduğunu biliyor muydunuz? Zor durumlarda bir grup çocuk toparlatırmış ve onlara danışırmış.

Sizin için bir link bulabilir miyim dedim ve karşıma bu çıktı; http://marshmallowchallenge.com/TED_Talk.html Türkçe altyazı seçeneğinin de olduğu videoyu kesinlikle izleyin. İngilizce bilenler için de bir özeti var.

Peki alt tarafı bir marşmelovun hayatımıza ne katkısı olabilir ki?

İnovasyonel düşünce üzerine verdiğim seminerlerimde parmak güreşi üzerine bir yarış yaptırıyorum yüzlerce katılımcıya, ikişerli gruplar halinde. Verdiğim sadece 3 kural var; ikili grup olacağız, 1 dakika süremiz var ve yarışmamızın skorlarını topluyoruz, en çok hangi ikili grup skor yapmışsa o kazanacak. Geri kalan her şey serbest.

Ben de bir gönüllü alıyorum ve başlıyor 1 dakikamız. Ortalama olarak toplam skor 10 küsürlerde oluyor. Sadece bir kez, Anadolu Üniversitesi'nde 80 puan görüldü. Neden ve nasıl?

Parmak güreşini bilirsiniz, iki kişi parmaklarını kavuşturur karşılıklı ve başparmağı ile rakibinin başparmağını yakalamaya çalışır. Bu da zaman aldığı için 10 kez yapmaz normal.

80 nasıl olmuştu? Aralarında anlaşmışlar, bir biri yeniyor, bir diğeri! İkisine de ücretsiz koçluk hediyem olmuştu.

Peki fark ettiyseniz ben ve gönüllüm de vardık. Her seminerde o an rastgele bir gönüllü alıyorum yanıma ve bizim skorumuz ise ortalama 190 oluyor hep.

Neden?

Çünkü biz hem iki elimizi de kullanıyoruz hem de pazarımızı bölüşüyoruz. Bir elimle onu yeniyorum, sadece skor yapıyorum, diğer elimle de o yeniyor, sadece skor yapıyor. Bu ikisinin toplamı da elimizin hızına, salonu izlememe ve sohbetimize rağmen, salonun toplamına denk getiriyor.

Bu bakış açılarıyla iş hayatınızda, sektörünüzde neleri kaçırıyor olabilirsiniz? Eğitiminizden uzaklaşıp bakmayı deneyin!

Ya içinizdeki çocuğu tekrar canlandırın ya da eğitiminizden sıyrılın!

Kaynak: Bu yazı http://indigodergisi.com/2013/08/egitimde-marsmelov/ adresinden alınmıştır ve Mustafa Emin PALAZ tarafından kalem alınmıştır.