Japon eğitim sistemine dair şu an Türkiye’de mevcut olan eğitim sisteminden farklı bir sistem bekliyorsanız yanılıyorsunuz. Teoride bizim eğitim sistemimizle paralel birçok şey göreceksiniz. Bizden farklı olan en önemli şeyleri eğitime olan bakış açısı…
2. dünya Savaşı’nda dümdüz edilen Hiroşima ve Nagasaki’yi barındıran, yeraltı ve yerüstü kaynaklar bakımından fakir olan, üstelik deprem ve tsunamilerle zaman zaman yıkılan bir ülkeyi dünyanın süper güçleri arasına sokan şey Konfüçyüs’ün kerametleri midir? Elbette değildir.
Çocukları ahlaklı ve erdemli bireyler olarak yetiştirmek, onlara bilgi ve beceri kazandırmaktan daha önemlidir. Yaparak öğrenme, sistemin temel ilkesidir ve öğrenme, sadece öğretmenlere bırakılamayacak kadar önemlidir.
6-3-3-4 Eğitim sistemi uygulanmaktadır. 6 yıl İlkokul, 3 yıl Ortaokul, 3 yıl Lise ve 4 yıl Üniversite eğitimi sürmektedir. Ortaokuldan sonra zorunlu eğitim sona erer.
Okul öncesi eğitim anaokulları (Yochien) ve gündüz bakımevlerinde (Hoikusho) verilir. Anaokulları 3-6 yaş çocukları, gündüz bakımevleri ise 0-5 yaş çocukları kabul eder. Japonya’da çalışan nüfus fazla olduğundan okul öncesi eğitim yaygındır. 3 yaşındaki çocukların %80’i, 4 yaşındaki çocukların %90’ı, 5 yaşındaki çocukların ise %98’i okul öncesi eğitim almaktadır.
Japonya’da 6 yaşını dolduran her çocuk 6 yıl süren ilkokula gitmek zorundadır. İlkokulda dersler genelde soru cevap ve düz anlatım şeklinde işlenir. Bunun yanında geziler düzenlenir, çeşitli etkinlikler yapılır ve öğrencilerden proje yapmaları istenir.
Bizde gizemini her daim korumuş “sırlar odası” olan, gidilse bile “dokunma evladım” azarı işitilen yer olmasının aksine Japon İlkokullarında Fen Laboratuvarı çok çok aktif bir şekilde kullanılır.
Sıradan bir ilkokulda kütüphane, fen ve bilgisayar laboratuvarları, spor salonu, ev işleri atölyesi, çeşitli müzik aletlerinin bulunduğu müzik odası bulunur. Birçok devlet okulunda yüzme havuzu da vardır.
İlkokullarda, okulun temizlik hizmetlerini yapmak için ayrıca bir personel yoktur, bu hizmetler öğretmenler ve öğrenciler tarafından birlikte yapılır. Amaç; çocuklara sorumluluk duygusu ve beceri kazandırmaktır. Ayrıca okulun temizliğini sağlamak amacıyla okula ayakkabı ile girilmesi yasaktır.
(“Ben çocuğumu okula hademe olsun diye göndermedim” feryatlarını siz de duyar gibi oldunuz mu?)
Öğle yemeği birlik ve beraberliğin simgesidir. Öğretmenler ve öğrenciler aynı yemekten yerler ve öğrenciler tabakta yemek bırakmamaya teşvik edilir. Ayrıca yemek dağıtımını da öğrenciler yapar.
Eğitim-Öğretim 3 dönemden oluşur ve 3 ara tatil vardır: Yaz Tatili (22 Temmuz-31 Ağustos), Kış Tatili (25 Aralık-7 Ocak), Bahar Tatili (22 Mart-1 Nisan). Dersler 45 dk. teneffüsler ise 10 dk.’dır. Yıllık ders saatleri 1. sınıflar için 850, 2. ve 3. sınıflar için 910, 4.,5. ve 6. sınıflar için ise 1015 saattir. Dersler 8:30’da başlar 15:30’da biter. Ayrıca cumartesi günleri de 12:30’a kadar ders vardır.
Sıkı bir müfredat yoktur. Her okul yerel gereksinimleri, öğrenci ihtiyaçlarını ve deneyim kazanma aşamalarını göz önünde bulundurarak genel ders programına uygun kendi müfredatını hazırlamakta özgürdür.
Tıpkı bizdeki gibi ortaokulu bitiren öğrenciler liselere giriş sınavına, liseyi bitiren öğrenciler üniversiteye giriş sınavına giriyor. Sınavlar bizde olduğu gibi Japon öğrencilerin de korkulu rüyası. Japonya’da öğrenci intiharlarının baş müsebbibi aşk falan değil sınavlardır. Sınavlar nedeniyle öğrenciler zamanlarının büyük bir kısmını ders çalışarak geçirir eğlenceye, ailesine ve arkadaşlarına zaman ayıramaz. Bunun yanında oldukça yüklü ödevler verilir bu da öğrencilerin sosyal yaşamlarını oldukça kısıtlayan unsurdur.
Sınav kültürünün bu kadar yaygın olduğu bir ülkede haliyle dershaneler de oldukça rağbet gören yerler oluyor. Japonya’da öğrencilerin büyük çoğunluğu daha ortaokul sıralarından itibaren okul dışı ders desteği alır. Hatta ilkokulda kalma olmamasına rağmen öğrencilerinin yaklaşık %23’ü dershanelere gider.
Japonya’da öğrencilerin %96’sı liseye devam eder ve lise eğitimi üniversiteye girişten daha önemlidir, çünkü bir öğrencinin öğrenim gördüğü lise, gelecekteki statüsünü de belirler. Japonya’da liseler ücretlidir. Özel liselerin ücreti, devlet liselerinin iki katıdır.
Her okul, “Okul Eğitim Yasası” doğrultusunda kendi alım standartlarını belirleyebilir. Devlet okulları özel okullardan daha prestijlidir. Öğrenci lise giriş sınavında başarılı olamazsa özel liseye gitmek zorunda kalır. Japonya’da özel liselerin oranı %24’tür. Ders dışında hazırlık ve telafi kursları vardır.
Yüzlerce çeşit teknik lise mevcuttur, popüler olanlar ise; bilgi teknolojileri, denizcilik, balıkçılık, Ticari İngilizce ve endüstriyel alanlarında eğitim veren liselerdir. Meslek liselerinde hazırlık ve telafi kursları yerine iş yerlerinde yarı zamanlı çalışma imkanı sunulur. Japonya’da teknik liseyi bitiren herhangi bir kişinin işsiz kalması düşünülemez.
Japonya’da üniversite giriş sınavı sonucu lise mezunlarının %72’si özel üniversitelere gider. Çünkü devlet üniversitelerinin puanları yüksektir ve özel üniversitelerden daha prestijlidir. Tokyo Üniversitesi, Kyoto Üniversitesi, Tohoku Üniversitesi bunların başında gelir.
Dayak bizdeki gibi Japon eğitim sisteminin de ciddi bir sorunu. Okula komik kitap getirmek, koridorda koşmak, problemi çözememek, ev ödevini unutmak, derste uyumak veya başkasıyla konuşmak, derste bir şey yiyip içmek gibi nedenlerle öğrencilere dayak atılır.
Değerli Okul Öncesi Eğitim Gönüllüsü, Bu yıl dördüncüsünü yapacağımız Okul Öncesi Eğitim Zirvesi'ni 25-26 Eylül 2021 tarihlerinde online olarak düzenleyeceğimizi…
Okullar önümüzdeki dönem başlarken, nerede olursa olsun öğretme ve öğrenmeyi desteklemek için Meet ve Classroom'a getirdiğimiz birçok yeni özelliği paylaşmaktan…
Her ne kadar güncel olmasa da Covid-19'un oluşturduğu tehlikeden dolayı insanların doğayla daha iç içe olması sebebiyle bu haberi sizlerle…
Adam 48 yıl önceki ilkokul öğretmenini parkta görünce, utanarak yanına yaklaşıp "hocam beni tanıdınız mı?" dedi. İhtiyar öğretmen: - Hayır…
MEB 23 Mart itibariyle ilkokul, ortaokul ve lise düzeyinde uzaktan eğitimi başlattı. Eğitimler EBA tv üzerinden öğretmenlerin anlattığı derslerle yapılıyor.…
Ben ortaöğretimimi alırken “sınıfta kalmak” vardı. Hatta bizim sınıfın önemli bir bölümü bir veya iki yıl sonra mezun olabilmişti. Sonra…
Bu web sitesi cookie kullanır.
Yorumları görüntüle
Bizde laboratuar diye birşey yok onu geçtim 9 ve 10.siniflarda bilgisayar dersi var 11.sinifta yok resmen komik haftada 40 saat mufredet ince ayrintisina kadar.Türkiyede okullarda sosyal etkinlik adına hiçbir şey yok tamamen derse dayalı ağır müfredatlı engelli düşünemeyen hazır cevap kişiler yetiştirliyor.Okullara tablet dağıtırlar ögretmenler kullanmasını bilmez.Seçmeli ders vardır ama siz seçemezsiniz :D örn.Ben bilgisayara ilgi duyuyorum beni illa müzik sınıfına götürtcek.İstemediğim dilleri ögrenmeye zorluyorlar bana sadece İngilizce yeter o yetmiyor Almanca,Osmanlıca yakında Fransızca gelirse hiç şaşırmayın.Okula gelen kitaplar tamamen çöp hepsi dini,tarih,şiir.Hayal gücünü gelistirecek macera romanları maalesef yok resmen üzücü bir durum rezillik.Ögretmenler bıkmış beyaz üniformasız derse girerler uyum olmaz sıralar desen hiç değismedi ayni tahta her ders bel ağrısı veya kıç ağrısı ne diyim yani daha fazlası var aklıma gelmiyor.
Performansı düşük ögretmenler ne anlatacagini bilemeyenler sinifa cocugunu getirenler + veya - sözlüsü yapanlar.
Bide şu yönden bakalım normalde okulu evimiz gibi görmeliyiz rahat olmalıyız değil mi ? Ama ben Türk okullarına bakıyorum 30 yıldır aynı zemin taşlı :D penceler kırık tuvaletler ne tuvaletler mi ? Gerçekten tuvalet varmı ? Herneyse sınıftaki sıralar 30 yıldır aynı sıralarda rahat olamıyoruz ki dersi dinliyelim resmen işkence,okul bahçelerinde bank yok bahçe dediğimiz yer betondan parkeden zemin agaç adına bir şey yok bizim okulda ağaçlarımız vardı kestiler neden bilmiyorum ama sanırım yapraklari dökülüyor anca bu yüzden.The Education system is dying!