Proje Tabanlı Öğrenme ve Araştırma

Öğrenciler, araştırma ödevi PBL (Problem Base Learning – Probleme Dayalı Öğrenme) birimi haline geldiklerinde, öğrenmelerinin sorumluluğunu alır ve karmaşık problemler için çözümler geliştirirler.

Ülkemizde 11. sınıf öğrencilerinden bir araştırma makalesi veya ürünü üretmesi bekleniyor. Önceki zamanlar, geleneksel makale yazma yöntemlerini tercih etmek daha avantajlı geliyordu çünkü benim gibi bir ingilizce öğretmeni için üretmesi daha kolay ve rahattı. Makaleler yazabiliyorum. Kompozisyonlar oluşturabiliyorum. Bunlardan geri bildirim sağlayabiliyor ve üzerlerinde revizyonlar yapabiliyorum.

Buna rağmen yine de geçen yıl bir risk aldım ve geleneksel yazı yerine, öğrencilerime proje tabanlı bir öğrenme (PBL) yolculuğuna çıkacağımızı söyledim. Heyecanlı görünüyorlardı, çünkü çoğunlukla bir makale yazmak zorunda kalmayacaklarını düşündüler. Sonunda, bundan çok daha fazlasını yaptılar.

Lise İngilizcesi İçin Proje Tabanlı Öğrenme

Öğrencilerim gruplar oluşturdu ve daha sonra her gruba ilgilendikleri bir konuyu seçme görevini verdim. Projenin uygun bir çözüm getirmesi bekleniyordu. Bir okul olarak okul çekimleri, yoksulluk, LGBT hakları, zorbalık ve evsizlik gibi her türlü büyük meselenin yanı sıra vegan ve glüten içermeyen okul öğle yemeklerinde daha fazla seçeneğe ihtiyaç duyulan yerel konular hakkında beyin fırtınası yaptık.

Daha sonra öğrenciler olası kaynakları ve cevaplamaları gereken sorular için beyin fırtınası yapmak zorunda kaldılar. Orada PBL’nin güzelliği yatıyor: Her ihtiyacını tahmin edemediğimden, kendi öğrendiklerinin sorumluluğunu almaları ve karşılaştıkları sorunları çözmeleri gerekiyordu.

Mini Dersler ve Biçimlendiren Değerlendirmeler

İlk biçimlendirici değerlendirmeleri, araştırmalarına rehberlik edecek soruları yanıtlayabilecek profesyonellere e-posta göndermeleri gerektiğinin farkına vardıklarında organik olarak gelişti. Bu profesyoneller arasında okul müdürümüz, güvenlik ekibimiz ve yerel hükümet yetkilileri vardı. Öğrenciler semtimizin kongre üyesi de dahil olmak üzere yerel delegelere ve diğer seçilmiş temsilcilere ulaştılar.

Resmi bir e-posta yazmak için bir mini ders verdim ve daha sonra öğrenciler e-postalarını oluşturdular. Mesajları göndermeden önce mesajlarına göz gezdirdim, bazı geri bildirimler verdim ve yapıcı eleştirilerde bulundum (biçimlendirici değerlendirme). Öğrencileri bu bildirimlere göre mesajlarında bazı revizyonlar yaptılar.

Gelecek sınıf dönemine gelince, öğrencilerim aynı sorunun iki versiyonundan birine sahipti: Alıcıları cevap vermişti ya da vermemişti, ancak her iki şekilde de öğrencilerim ne yapacağını bilmiyordu.

Bir e-posta attıktan sonra devamında iş ve işlemleri takip etme ve atılan mesaja cevap verilmediğindeki süreci yönetmeyle ilgili mini bir ders verdim öğrencilere. Takip e-postaları yazdılar ve ben bu mesajlara da tekrar bir göz gezdirdim. Yanıtları bekliyorken, birkaç grup, personel veya okul arkadaşlarının okul öğle yemeği seçenekleri, okul güvenliğinin iyileştirilmesi ve okul otoparkının genişletilmesi konusunda anket yapıp yapamayacağını sordu. Bu egzersiz tüm gruplara fayda sağlayabileceğini düşündük, bu yüzden bir sonraki görev olarak bunu yapmaya karar verdik.

Office 365 kullanarak çevrimiçi bir anketin nasıl oluşturulacağını gösterdim. Araştırmaları en az iki grafik ve 10 iyi soru (açık uçlu, çoktan seçmeli veya önem sırası) içermesi gerektiğini söyledim.

Bu arada, öğrencilere e-posta gönderdiği kişilerden yanıt gelmeye devam etti ve bu kişilerle röportajlar oluşturmaları gerekiyordu. İyi röportaj soruları nasıl yazılır, bir sonraki mini ders oldu. Öğrencilerim çoğunlukla birisiyle nasıl röportaj yapılacağından habersizdi ve hazırladıkları soruların önerilerini desteklemek için ihtiyaç duydukları kanıtları elde etmede kritik öneme sahip olduğunu anlamıyorlardı.

Örneğin, okul park alanını genişletmek isteyen bir grup, “Daha büyük bir park yerine ihtiyacımız var mı?” Gibi çok özel soruları sormaktan, “Otoparkta okul açıldığı günden bu yana kaç tane kaza meydana geldiğini” sordu. Görüşmelerin çoğu telefonla gerçekleştirildi, ancak bazıları kişiseldi, bir grup ebeveynlerinden izin alarak yerel bir evsiz kampın üyeleriyle röportaj yaptı.

Öğrenciler ayrıca en az üç katı kaynak bulmalı ve son ürünlerine yerleştirilecek notları doğru alıntılarla almalıydılar. Tekliflerini desteklemek için istatistik ve veriler buldular ve karşı önlemler geliştirmeyi ihmal etmemeleri gerekiyordu.

Son Çıktılar

Öğrencilerime son ürünleri için seçenekler verdim. Hepsinin anket sonuçlarını, araştırmalarını, e-postalarını ve görüşlerini bir formda veya başka bir şekilde içermesi gerekiyordu. Kamu hizmeti duyurusu, resmi bir öneri, fatura, belgesel, fotoğraf kompozisyonu veya müzik ya da sanat eseri gibi fikirlerle ortaya çıktılar.

Öğrencilerin beklentimi anlamaları için rubrikler ve örnekler oluşturdum. Çok fazla kontrol etmek istemedim, ama kaliteli ürünler istedim. Son ürünlerini, kongre üyesi, müdürümüz, ilçe amirimiz ve güvenlik ekibimiz de dahil olmak üzere çeşitli yetkili kitleler ile paylaştılar.

Her gruba bir özet notu verdim, ancak gelecekte notu ayırmayı planlıyorum: Her bir öğrencinin notunun yüzde 70’i kendi grup çalışmaları için olacak ve yüzde 30’u gözlemlerime dayanarak bireysel bir not olacak.

Öğrenciler projelerini paylaştıkça ve sürece birlikte yansıttıkça, birkaç şey benim için netleşti. Birincisi, hiçbir zaman araştırma makalesini başka bir şekilde öğretmeyeceğim çünkü kullandığımız PBL modeli, kural takipçileri yerine gerçek dünya problem çözücüleri, düşünürleri ve görevlilerini geliştirmeye yardımcı oldu. Öğrencilerin konfor bölgelerinden çıkmalarını teşvik etmenin gerekliliğini öğrendim, benim de adım atmam gerekiyordu. Güzel bir çalışma oldu ve doğru koşulları verdiğimizde öğretmenin yetkinliğini yaşadıklarını görmüş oldum.

Kaynak: edutopia, Brandie Provenzano

Orjinal metin için tıklayınız.